Była sobie dziewczyna...
Po nocy nad gwieździstym niebem, który spędziłam z utalentowanym artystą - na nowo obudziłam w sobie pokłady subtelności, delikatności i romantyzmu. Cały następny dzień poświęciłam w celu poszukiwań francuskich piosenek. Jednak... to na co trafiłam, przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Niestety, dysponuje zbyt ubogą elokwencją, by wyrazić co czuje słuchając Place De La République. Z każdym kolejnym wyśpiewywanym słowem artystki cierpię mocniej i mocniej, ale nie potrafię przestać. Jestem masochistką. Muszę teraz stale podtrzymywać ból duszy i serca. Wierz mi - to jedyny sposób - aby nie zapomnieć...
P.S. Cieszę się, że w swoim życiu było mi dane trafić na Ciebie - Béatrice Martin; tym bardziej, że słowa w Twojej piosence są mi tak drogie. Działaj, twórz, śpiewaj i nigdy nie przestawaj.
On s’est connus le temps de plaire
Aux exigences qu’on s’est créées, mais on s’y perd
Tu n’es qu’à quelques kilomètres
Et nos cœurs, nos cœurs sont restés dans cette mer
J’ai couru en longeant la Seine
En espérant te retrouver, l’âme sereine
J’ai couru sans savoir comment
Ni pourquoi on s’emballe,
On ne s’est connus qu’un moment
Et je ne sais plus si tu en vaux la peine
C’est plutôt dur d’en être certaine
Et quand tu seras à la Porte des Ternes
Ce soir, ne m’oublie pas
Je t’attendrai au moins le temps de dire
Que j’ai voulu prendre le plus grand risque
Un soir qui m’a rendue bien triste
Un soir, Place de la République
Et comme tu vois, c’est bien la fin
Je dois traverser l’océan demain matin
De tes bras, je m’arracherai tout doucement
Et c’est la réalité qui m’attend
Je sais, ton cœur est habité
Par une ou d’autres filles qui t’ont marqué
Moi je suis moins forte que les autres
Mais j’espère tant te manquer, tant me démarquer
Aux exigences qu’on s’est créées, mais on s’y perd
Tu n’es qu’à quelques kilomètres
Et nos cœurs, nos cœurs sont restés dans cette mer
J’ai couru en longeant la Seine
En espérant te retrouver, l’âme sereine
J’ai couru sans savoir comment
Ni pourquoi on s’emballe,
On ne s’est connus qu’un moment
Et je ne sais plus si tu en vaux la peine
C’est plutôt dur d’en être certaine
Et quand tu seras à la Porte des Ternes
Ce soir, ne m’oublie pas
Je t’attendrai au moins le temps de dire
Que j’ai voulu prendre le plus grand risque
Un soir qui m’a rendue bien triste
Un soir, Place de la République
Et comme tu vois, c’est bien la fin
Je dois traverser l’océan demain matin
De tes bras, je m’arracherai tout doucement
Et c’est la réalité qui m’attend
Je sais, ton cœur est habité
Par une ou d’autres filles qui t’ont marqué
Moi je suis moins forte que les autres
Mais j’espère tant te manquer, tant me démarquer
Kochani, przede wszystkim chciałabym wam bardzo podziękować za wasze wszystkie ciepłe słowa, które pojawiły się w moich prywatnych wiadomościach. Jest mi niezmiernie miło, iż nie zważając na długość oraz temat moich notek mogę liczyć na wasze zainteresowanie. Wiedźcie jedno, ludzie zawsze wyczują - czy to co robimy (od gotowania po śpiewanie) wychodzi prosto z waszych serc.
Po moim powrocie za granicy planuje rozpocząć pracę w studiu, aby nagrać swój wokal. Co do książki, myślę, iż jest to temat, który warto przemyśleć. Jakieś wyszukane pomysły?
blouse: echoo | skirt: bershka | waistcoat: sh (DIY) | shoes: prima strada | earrings: parfois | brooch: mohito |
fot. Gabriella :*
0 komentarze:
Prześlij komentarz